Sensiz kalan yüreðim inan metin olacak,
Öyle bir estin yâr ki, kýrdýn aþk dallarýmý.
Fersiz solan gözlerim inan yetim kalacak,
Öyle bir estin yâr ki, kýrdýn aþk dallarýmý.
Kararýmý kapkara gözlerinde kýlmýþtým,
Nedensiz bir sözünle anýnda yýkýlmýþtým,
Halbuki yýllar boyu aþkýna takýlmýþtým,
Öyle bir estin yâr ki, kýrdýn aþk dallarýmý.
Ne çare ki ben artýk nazlarýndan yoruldum,
Þimdi bana sorarsan olgunlaþtým duruldum,
Mantýklý düþünerek koltuðuma kuruldum,
Öyle bir estin yâr ki, kýrdýn aþk dallarýmý.
Sabrettikçe nereye? Sonu yok bu çilenin,
Umrundamý belki de kalbime seçilenin,
Yazgýsý pek karaymýþ sevdikçe küçülenin,
Öyle bir estin yâr ki, kýrdýn aþk dallarýmý.
Halýma bir göz attým silkeledim toz attým,
Ayraným yavan imiþ çalkaladým tuz attým,
Deli dolu huyundan çok usandým söz attým,
Öyle bir estin yâr ki, kýrdýn aþk dallarýmý.
Alptekin Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.