hep sordum kendime neden diye
sahi neden gitmiþtin sen?
hep düþündüm bir sebep aradým kendime
ve hep neden dedim, neden geldin kalbime
neden bitmiþti bu aþk?
nasýl da gidip dokunmuþtu yüreðime
sebepsiz, nedensiz miydi her þey
uçsuz bucaksýz bir yol gibi
imkansýzmýydý bu sevgi
keþke ellerim olsaydý baðlanan
ve ya kollarým
bedenim tutuklansaydý
ya da ayaklarým tutmaz olaydý
ne kolaydý hepsi
neden hep içimdeydi ateþi
neden hep sendeydi kalbim
neden hep sen dedim yýllarca
bilmiyorum
keþke baðlanan onlar olsaydý
bir çýrpýda býrakýrdým ellerinden
meðer ne kolaymýþ hepsi
þimdi çok daha zor her þey
çünkü aðlayan ben deðil, kalbimmiþ
çözemedim ben..
Kan/ter içindeyim
süzülen yaðmurla uyanýyorum her sabah
neden hep karanlýk güneþ
neden ýsýtmýyor içimi söyle
hep sordum kendime neden diye
neden hep bir karlý daðdýn sen
yazýn, baharýn, onca aylarýn
tek katlimiydin sen
çok yorulursun ya bazen
hani uzanmak istersin bir köþeye
dinlenip uyumak istersin her gece
olmuyor iþte
olmuyor arkadaþ
neden hep gidiyor nefesim
neden hiç sabah olmuyor bize
yaþamak harammýydý gözlerime
þimdi gidip atsam kendimi denize
soran olmaz beni kimselere
ömrümden versem gitsem bu þehirden
vurup atsam, versem yýllara
gelir mi zaman, düþer mi peþime
sorarlar mý beni sana öldü diye
sana öyle sarýlmýþým ki
seni öyle saklamýþým ki içimde
bilemezler, göremezler
iþte böyle sebepsiz sevmiþim ben
hep sordum kendime neden diye
hep de soracaðým ben, bitene kadar
hep de seveceðim seni, ey gidi yýllar
gitsede baharlar solsa da yapraklar
tüm yollar kapanana kadar
düþeceðim peþine ahirete dek
ölüm beni senden alana kadar..
.
.
.
.
Mawish
.
.
.
AHÝRET’E KADAR – Mawish Þiirleri