Sevdikleri Olmalı insanın
nasýl da güven içinde olursun ki
bastýðýn yer toprak ne kadar yakýnýz,
altý ebediyet üstü edebiyat.
ölmeyeceðimizin ne ki garantisi?
nefes almadan kaç dakika yaþanýr ki
tut öyleyse ve say nefesini.
burasý dünya evi doðum da gerçek ölüm de.
hayat yaþamýn ta kendisi.
yaþa o zaman hayatýný ama kýrmadan kimseyi.
barýþ savaþanlarýn umudu,
hayatta kalmak savaþçýlarýn umudu,
savaþmadan hayatta kalmanýn yok mu bir yolu?
denizi görmeyen balýk tutmayý bilir mi?
yolu bilmeyenin peþine takýlýp gidilir mi?
Rabbýn adýný anmayanýn sözüne güvenilir mi?
kalp kýrýlýrsa bir defa her þey eskisi gibidir mi?
peki her þeyi geçtim hayat tek baþýna çekilir mi?
sevgi saygý hoþ görü olmalý aþk olmalý aþk.
akþam olunca kapýyý açacak bir yar olmalý,
gözlerine bakacak sýcacýk elleri ellerini tutacak,
bu dünyanýn yükünü omuzlardan biraz da olsa alacak.
bu dünyadan ebediyete varýnca,
mezarýn baþýnda el açýp dua edecek,
sevdikleri olmalý insanýn,
ardýndan beddua edecek kýrdýklarý deðil.
Mustafa Tellal
27/01/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.