Uğur böceği ile Gelincik
I
Bir varmýþ bir yokmuþ
Evvel zaman içinde
Uzak bir ülkenin þirin bir vadisinde
Kýrmýzý üzerine siyah benekli
Obur mu obur
Mutlu bir uður böceði yaþarmýþ
Rüzgarla bir o yana bir bu yana koþuþur(muþ)
Bahtsýzlarýn parmaðýna konar umut olurmuþ
Sabah güneþiyle açýp çiçeklere, kuþlara
Ay ýþýðýyla solup yýldýzlara dost olurmuþ
Daðlar olurmuþ geçit olsun diye aþýklara
Yollar olurmuþ kavuþsun diye sevdalýlar vuslata
Yaðmur olurmuþ çatlamasýn diye avurtlar aþka
Mutlu olurmuþ çocukmuþ gibi hala
Sonra bir gün, her þey deðiþivermiþ
Sonra bir gün onu görüvermiþ…
II
Kýrmýzý üzerine siyah benekli
Çalýmlý mý çalýmlý
Gülünce güller kýskandýran
Gelincik…
Kendi baþýna buyruk
Kýrlarýn gelini
Arsýz ve belki de bu yüzden güzel gelincik…
Görür görmez vurulmuþ uður böceði
Utanmýþ en baþta, kim bilir, belki çocuklar gibi
Birlikte oyunlar oynamýþlar pervasýzca
Aðýr aðýr, âþýk olur gibi…
Buðday baþaklarý gibi sevmiþ onu uður böceði
Sabah alýnan sýcacýk ekmeðin buðusu gibi
Yaðmurlu bir günde camdaki çizikler gibi
Bayramlýk jilesiyle uyuyan kýzlar gibi sevmiþ onu
Sonra ne olmuþsa olmuþ
Sonra kýþ gelmiþ…
III
Nasýl olduðunu bile anlamamýþ uður böceði
Bir gecede gelincik, aniden kayboluvermiþ
Onu önce gecenin soðuk sarý ýþýklarýnda aramýþ
Ama bulamamýþ
Defalarca kez eþelemiþ topraðý gücünün yettiðince
Sadece elleri , hep elleri kanamýþ
Karlar yaðmýþ üstüne, vazgeçmemiþ uður böceði
Kulaklarýný týkamýþ kýþ uykusuna çaðýran arkadaþlarýna
Ve kýþ, o kadar þiddetli geçmiþ ki
Parlak kýrmýzý kanatlarý donup düþüvermiþler öylece…
“Artýk sadece bir böcek olmuþ uður böceði,
Arkadaþlarýnýn alay ettiði
Kara kuru, istenmeyen
Çirkin bir böcek…”
Bayramlar gelmiþ geçmiþ
O kadar acý çekmiþ ki uður böceði
Gökyüzü olmak istemiþ Allah tan
Ve Allah özlediðinde yaðmurlarý olsun diye þiirler vermiþ
Her aðladýðýnda þiirler yazmýþ böylece
Rüzgar olup mis saçlarýný okþamak istemiþ uður böceði
Yaz akþamlarýný vermiþ Allah
Buram buram o koksun diye her taraf
Sonra bir gün
Soðuk kýþ rüzgarlarý baþka topraklardan bahsetmiþ ona
Baþka bir yerdeki ilkbahardan
Baþka bir ilkbaharda baþka rüzgarlarýn okþadýðý ayný gelincikten)
Sonra daðlar geçit vermez olmuþ
Yollar kavuþmaz
Yaðmurlarda yaðmaz…
IV
Ve bir gün gelincik çýkagelmiþ öylece
Gidiþi gibi habersiz, sebepsiz,nedensiz
“Ben geldim” demiþ gelincik
“Ben geldim bak”,“Artýk tekrar seninim…”
Sadece susabilmiþ uður böceði
Çocuklar gibi dudaklarýný büzmüþ ve susmuþ sadece
Gelincikse hiç anlamamýþ onu
Çünkü hiç üþümemiþ gelincik
Hiç þiir yazmamýþ
Hiç eþelememiþ topraðý
Hiç kanatmamýþ ellerini
Ve gelincik solmaya baþlamýþ
Boynunu bükmüþ
Parlak kýrmýzýsý kaybolmuþ
Yapraklarý kýrýþmaya ve ölmeye baþlamýþ
Ve daha fazla görmeye dayanamamýþ böcek
Evladýný býrakýr gibi
Yitiðini býrakýr gibi
Kalbini býrakýr gibi
Gitmiþ…
Baþka bahara býrakýp
Gitmiþ…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.