Bazan
Yol keserken durup arkama bakýyorum
Eksik attýðým adýmlarý arýyorum sanki ardýmda durmayan
Baþlý baþýna bir boþluk ki büyüyor, tarifi yok
Ayaklarýmý vuruyorum azimle kaldýrýmlara
Ceplerimle önümde tutuyorum karnýmý
Çözemiyorum
Ayakkabýlarýmý giyen ben miyim...
Dokunuþlarda raylar soðuk çýðlýk atýyor, hissimde
Önümden geçen trenlere çarpýyorum zihnimde
Sahipsiz anlamlar çýkarýrken araba plakalarýndan
Yollar hep duman ile seviþte
Ve dengesine hayran hayran bakakalýrým bisikletlilerin
Elimde olmayan birþey
Ne çare
Saðýr olan bir ben miyim…
Bakýþlarým
Sancýyan saatler düþerken gözlerime, sürtüyor sokaklarda
Asfaltý öpen kamyon tekerlerinde görüyorum baþýmý
Nasýlda yuvarlanýyor düþüncesiz…
Tutamýyorum, eteðim uçuþuyor rüzgarýn tacizinde
Tutuþuyor iki kanat uzak bir köy yangýnýnda
Elleri üç ya da beþ metre ileride
Yastýktan düþmüþ emekler
Karþýlýðý zýnnet
Gören bir ben miyim…
Dalgýn gün yine gün batýmý yüzümde
Ýnsanlar beliriyor bakýþlarý tuhaf insanlar
Duruþlarý sarkýk, sözleri kayýp insanlar
Telaþlý bir korku düþüyor sanki saçaklarýndan
Kimi gövdesini tutmuþ
Kiminin avuçlarý bacaklarýnda
Ne gereksiz bir zahmet
Aðýr roman havasýnda
Ayyaþ bir kuþku sesimde
Yoksa ölen ben miyim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.