ADEM'DEN DEM DEM
Sanki daha dündü Bezm-i Elest’te,
Hak’ka ilk ikrarým kýldým Adem’de.
Ol kudret kalemi eylemiþ liste,
Ýnsanlýða maya çaldým Adem ’de
Bir anda ruhlarla doldu felekler,
Hayretle þaþýrýp kaldý melekler,
Allah, Muhammed’i ismine ekler,
Birlikte yazýldým kaldým Adem’de
Suyla topraðýn can bulduðu günle,
Her þey çok kolaydý ’Kün fe ye kün’ le,
Üryandým, giyindim yaprakla yünle,
Ýlk insanla suret buldum Adem’de...
Melekler yoldaþým, Cennet’ ti yurdum,
Biraz efkarhane dolandým durdum,
Havva ihsan oldu bir yuva kurdum,...
Aþk olup bir gönle doldum Adem’de..
Belki binek ile belki de yaya,
Atýldýk Cennet’ten indik Dünya’ya,
Kapýldýk þu ömür denen hülyaya
Zahmeti- rahmeti bildim Adem’de
Adýmla beraber yazýlmýþ kader,
Her nereye gitsem benimle gider,
Hak’kýn yazgýsýna kulu ne eder,
Hem aðladým hem de güldüm Adem’de..
Dünya’da ikiye ayrýldý yolum,
Cennetim saðýmda, Cehennem solum.
Ne malým kar etti ne param pulum,
Türlü imtihaný oldum Adem’de
Batýn-i der dönüþ olmalý de mi?
Hak’ka seyr-ü sefer bildim her demi
Zamanda mekanda sürdüm vademi
Asla rücuð için öldüm Adem’de...
Aþk ile hü
Murad-ý Bâtýn-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murad-ı Batin-i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.