Tanrılar Koğuşu

Belki elin elime deðmeden
El/vedasýz bir gidiþ y/aþarýz
Nefesi tükenmiþ tanrýlar gibi
Göçüp gideriz bu diyardan
Bu alýþýlmýþ sevdadan.

Belki küfürlerinden
bir tükürük bile kalmaz yüzüme.
Gök tanrýsý EA bir yaðmur döktürür gözlerinden
Ve Eros dolu yaðdýrýr iþgal edilmiþ yaramýza
Hiçbir tanrý merhem süremez hüznümüze.
Proton ve elektronlar birbirine kavuþtu
Sana ait ne varsa yok oldu
Seni yoktan var etmeye kalkýþtým
Ne sen var olabildin
Ne ben yok olabildim


Þansýmýz varsa
Omzumda ikamet eden melekler bize þiir yazar...
Hafiften bir bilur çalar
amansýz bir nazardýn gözlerime
Belki kýzarsýn ,
ama seni çok özlüyorum.
Ve hesapsýzdýn tenime
bir azar
Bir azar
Afedersiniz !
Þiir yazmak günah miydi?


Cehennem misali yokluðuna terk edildim
Allah aþkýna gözlerini kapatma
Sönük kalmasýn hayallerim.
Belki ayný toprakta toprak bile olamayacaðýz...

Tanrýlarýn koðuþuna düþtüm
Hava su ve toprak
Ve diðer tüm tanrýlar kýzgýnlýðýna
Oysa sendeki tanrýsýzlýða kýrgýndým
Kimsesizler kim/sesizi
Artýk bende sizler gibiyim
Öksüz ve yalnýz. ..



Beþinci bir element daha buldum
Daha’nýn içinde seni sordum
Sende bir sevdayý buldum
Sevdada kendimle yüzleþtim
Bulmaca’da mahkumluðum saklýdýr

Bütün tanrýlar firar etti
Ve bütün elementler daðýldý
Sevda bana kaldý
Ben tanrýlar koðuþunda yalnýz
Tanrýlar birbirine muhtaç
Ve birbirinden habersizdi...
Bütün tanrýlar bana aðlýyordu
Biri hariç. ..
Tanrýlar birer birer yýkýlýyordu


Yokluðun cehennem azabý
Yokluðun kýyametin ilk sancýsý
Her sancýda yokluðunu çektim
Her azapta çaresizliðimi gizledim


Gundîno werin hawara min
Derdeke bêderman ez girtim
Çi êþ û elem hebin
Çi serma û nexweþî hebin
Hemo ketîye ser singêmin
Çîka evinê di nêva serêmin

Xwedê zani ez çikas gunehkarim
Eþq û evînê de neguhdarim
Bila herkes bizane ku
Ez heta imanê evindarim

Çibkim çinekim ez nizanim
Çima tu jimin dur ketî
Ez ji qedema ketim
Heta mirin jî ji min tirsa
Lê ez halê xwe digirîyam




Sosyal Medyada Paylaşın: