QOVUŞDUR MƏNİ...
Sən getdin, elə bil söndü həyatým,
Qýrýldý, yanýma düþdü qanadým,
Düþündüm ürəkdə qalar muradým.
Qayýt, bu fikrimdən sovuþdur məni,
Bir də öz sevgimə qovuþdur məni.
Qalmayýb hicrana daha bir tabým,
Nola ki,tükənə bu iztirabým.
Gəl, yarým, sevgilim, gülüm, gülabým,
O þirin dilinlə danýþdýr məni,
Bir də öz sevgimə qovuþdur məni.
Sən mənim þəkərim, nabatým, balým,
Sənsizəm, yanýna uçur xəyalým.
Elə bir gündəyəm yoxdu bir halým,
Özün gəl,özünlə barýþdýr məni,
Bir də öz sevgimə qovuþdur məni.
Uzaqda olsan da səni anýram,
Sənsiz günlərimi sənli sanýram,
Fədayam,alovsuz, gizli yanýram.
Sən də yan, közünlə alýþdýr məni,
Bir də öz sevgimə qovuþdur məni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fədakar Müəllim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.