karmaþýk bir þeydi sýkýþýp çoðalýp parçalanýyordu duygular yüzünün tenhasýnda yok olduðum var olma telaþlarým
bir bulut habercisinin anýsý deðil içindeyken dýþarý savrulmuþ yeni düþünceler tazelerken kalbimi aynýsýymýþ gibi ellerimi tutan sevinç
taze baþlangýçlarý severken çabuk deðiþen çekiciliðine karþýlýk karþýlýk verecekken azýcýk veda ediþlerini kutsayan ýþýðýn gölgesiyle yetinmek ne garip
yalanlarla deðiþtiriyorum yerimi yorulmuþ tekrarlar çizsem benzeme gayesini göðsüne iliþtiren içi boþ akislerin yeni sayfalarýnda bizi tanýyan kimse çýkmýyor
huzurlu anýmsayýþlarýn zulasýnda renk deðiþtiren dalgýnlýk ezgisi ne zaman yüzene baksam karmaþýk bir aþk þarkýsý söylüyordu gözlerin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.