Dağarcık

Hayat elimdeki bir kitap gibi,
Okudum, okudum bitmek bilmedi.
Ne çok öðrendim de, eksiðim çoktu,
Çevirdim sayfayý, sonu gelmedi.

Açtým sayfalarý baktým yapraða,
Hikmet tohumunu attým topraða,
Bahçem yeþillendi, döndü de baða,
Bilgi daðarcýðým inan dolmadý.

Üstada sordular, okursun böyle,
Neler biliyorsun hele bir söyle,
“Haddimi bilirim”, cevabý öyle,
Bilginin kýymetin bilen olmadý.

Dertli, sen söylersin böyle sözünü,
Herkes çalýyor bak bilgi sazýný,
Bilgi için desem iþin özünü,
Kaybeden bulmadý, bulan almadý.


ERDEMLÝ- 10.Nisan.2009
Cafer AKSAY

Sosyal Medyada Paylaşın: