MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DÖRDÜZLER
arif

DÖRDÜZLER



DÖRDÜZLER

Ýlkbaharda öksüz kaldý,
Cingöz ile kardeþleri;
Anneleri öldüðünde,
Yok idi henüz diþleri.

Sokuldular bir deliðe,
Açlýk, iþledi iliðe,
Kaldýlar, soluk soluða,
Çok zor idi, ah, iþleri!

Çýktýlar bir gün dýþarý,
Hiçbiri deðildi haþarý,
Takip ettiler Yaþar’ý,
Duyulmuyordu sesleri!

Týrmandýlar merdiveni,
Iþýðý gördüler, yeni,
Cingöz çaðýrdý beni,
“Yürü!” demiþti hisleri.

Beklediler dýþ kapýda,
Alasý da, arabý da,
Hepisi, ayný yapýda,
Kesilmiþti nefesleri!

Küçüktü, tutamazdý av!
Yalvardý, “Miyav! Miyav!”,
O seslerle, erirdi dað!
Dikildi bana gözleri!

Ekmek versem, yiyemezler,
Diþleri yok, gevemezler,
Dertlerini diyemezler,
Eðik eðikti yüzleri!

Verdim biraz ekmek içi,
Biri baktý, yedi üçü,
Tir tir titriyordu saçý,
Biraz canlandý dizleri!

Ýlk çaðýran Ala Kedi,
Üçünden artaný yedi,
Gülümsedi, “Sað ol!” dedi,
Iþýl ýþýldý gözleri!

Alýþmýþtý artýk bize,
Hasrettiler, tatlý söze,
Her öðünde, süze süze,
Söyledi, ayný sözleri!

Ertesi gün, yoðurt yedi,
Baþlarýnda Ala Kedi,
“Allah’a þükür!” dedi,
Dolgunlaþmýþtý yüzleri!

Daha sonra sütlü ekmek,
Yoktu artýk açlýk çekmek,
Belki gelir daha kek mek,
Doðruldu artýk dizleri!

Ýndiler ilk kez topraða,
Baktýlar, yeþil yapraða,
Yemekler kondu tabaða,
Parladý Arap’ýn gözleri!

Arif der ki, Yüce Yarab,
Öksüzler, olmasýn harap!
Ýki ala, iki arap,
Mahallenin dördüzleri!

Arif GÖLGE
(Anamur, 5 Haziran 2005)

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.