Hayatta hiç oyuncaðým olmadý benim.
Ben olmuþum zaten hayatýn oyuncaðý.
Ben senle oynayamam hayat.
Senaryoyu sen yazýp, hep bize oynatýyosun
Ne gençliðim, ne sevdalarým,
Ne delikanlý çaðlarým,
Ben kendime yanar aðlarým.
Ne de olgunluðum.
Deðil hiç biri umurumda.
Ben çocukluðumu,
Mýzýkamý, kara lastik ayakkabýmý,
Söðüt dalýndan yapýlmýþ sipsi düdüðümü,
Davullu zurnalý köy düðünü,
Oyundan baþka hayellerimin olmadýðý
Gam ve kederin bulunmadýðý
Mýþýl mýþýl uyuduðum geceleri,
Bilemezler diye sorduðum bilmeceleri,
Adam gibi adam olan babamý,
Elleri nasýrlaþmýþ gariban anamýn
Sesini nefesini, kerpiçten yapýlmýþ ocaðýný,
Sýcacýk kucaðýný, bulgur aþýný,
Aðlarken döktüðüm nedensiz gözyaþýmý
Özledim…………………… özlüyorum
31 Ocak 2015
Ali Aktaþ
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.