odamdaki sensizlik

karanlýk çökerken yavaþça dünyama
ismini yazarým bugulanmýþ cama
demleyip cayýmý otururum masama
dökerim içimdeki sensizligi kagýda

sessiz bir feryat cýkar yüregimden
damla damla yaþ dökülür gözlerimden
eskimiþ bir resmin kaldi geriye senden
gözlerin gitmez oluyor hayallerimden

ay ýþýgý sýzar penceremden odama
camdaki ismin yansýr onanýn duvarýna
elim uzanýr çakmaga ve sigarama
tüter durursun sigaramýn dumanýnda

her köþede senden bir hatýra var
baktýkca içim kor olur yanar
bugulanýr gözlerim yaþlar dolar
seni seni ne çok özlemiþim yar

yavasça çalarken kapýmý uyku
düþünürüm nerede oldugunu
yüregimi sýzlatýr acý bir duygu
böylemi olacaktý aþkýmýzýn sonu

dursun durukan

Sosyal Medyada Paylaşın: