Kar yaðýyor yine özgürce damla damla akýyor gökyüzünden ufakcýk birbirine hic dokunmadan akan pamuklar... keske yanýmda olsan saysak tek tek kartanelerini sonra sýkýlsan ve dönsen bana sarýlsan býrak sevdiðim desen yakalayamadýklarýn kadar çok seviyorum seni yalan söylesen keþke yine bana inan yalanlarýn gerçeklerden daha az canýmý acýtýyordu sevdiðim özlüyorum yokluðunda var olmaný özlüyorum benzemiyormuþ hiçbir þey uzaktaki imkansýz sevdaya hasreti, çaresizliði biranda yaþamak benzemiyormuþ yanlýz baþýna aðlamak... varolduðunu bilip dokunamamak seviyorum diye haykýrýp duyuramamak benzemiyormus hiçbir þeye... Ama biliyorum artýk herkez, herþey yokluðuna yoðunlaþtýrýyor beni biliyorum artýk birtanem benim olmadýðýný sevdiðimi bilsende farketmeyeceðini hani hep derdin ya bizi tesadüf birleþtirdi tesadüf diye birsey yok sevdiðim herþey, herþey yazgýya saplandý kader, sabýr dilime dolandý... býrak birtanem býrak beni bana keske giderken hayallerini de götüreydin belki o zaman üþümezdim yokluðunda özlemezdim, kin kusmazdým gecmiþime sensizliðe... biliyorum artýk yoksuunn. ve o yüzden kartanelerini yanlýz ve acýmasýz eziyorum caresizce üþüyen ellerimin arasýnda... yokluðun aðýr geliyor kaldýramýyorum
Kar taneleri onlarý kurtarmaný bekliyor özlüyorlar seni birtanem... Sosyal Medyada Paylaşın:
Gelinciik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.