Kümeste horozun sesi, Meydan okumaymýydý sana kar . Yoksa haremindeki tavuklara, Aklýnýzý baþýnýza alýn narasý mý .
Yine isteksizce baþladýn Madem sevilmiyorsun . Uðramazdým istenmediðim yere , Senin yerine olsaydým kar .
Uludað’a kayak yapanlara yaðardým . Korkutmazdým odunu olmayanlarý . Sýrf çocuklar içinde yaðmazdým , Düþünürdüm babalarýný .
Genç kýz gibi naz ederek yaðarsýn . Milim ,milim çoðalýp metrelere varýrsýn . Her tarafý eþit yapar çukurlarý kapatýrsýn . Ýyi ki hükmün yaza geçmiyor kar .
Kötü görüntüleri örter kapatýrsýn . Çeþmelere su ,tarlalara hayatsýn . Üþütsen de duyunca adýný . Sen bize lazýmsýn,inan ki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.