Bak yine güneþ doðuyor ayný yerinden Hani hep beraber bakardýkya o tepenin Baþýnda oturup o güzelliði setrederdik ya Sen gidince orasý hep boþ kaldý Sevgilim bense o uçurumun kenarýnda Güneþ doðmasýn bu muhteþem aný kimse görmesin odiye O köþeyi mesken tuttu gözlerim senin geldiðin yolu Gözledi gözlerim ama sen gelmedin ki beni orada Sessiz,yanlýz ve caresiz býraktýn oysa. Ben Seni o doðan güneþe degil. Gece cýkan ay’a degil. Senin güzelliðine kapýldým Sevgilim...
YAZAN : HÜSEYÝN DEMÝRKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Demirkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.