Ey insan ,ey insanlýk.....Biz aðladýk sevgiye ,Aþka
Saatlerce yýllarca asýrlýk insanlýðýmýza aðladýk
Küçük bir kuþ bile böyle güzel incitmeden severken kara kýþ ortasýnda
Benliðin son kýrýntýsý,son arzusu bir hayale tutulmuþtuk, mutluluk umudumuz.
O istedi,O Aþkla kurtulduk...
Ey insan ,ey insanlýk..Biz bulduk Aþký
Baktýk semaya,döndük kalpteki sonsuz aynaya
Girdik baldan tatlý bir deryaya biz yunduk ,dünyanýn acýlarýný unuttuk
Kýzýl bir tomurcuktan,ak kor gül olduk
O istedi, Aþkla kurtulduk.
Ey insan, ey insanlýk ..aþkým derdik, Biz Aþk olduk
Siz bizi zehirli cümlelerle vurdunuz ,biz beni gömdük gönüllerimizde
Ýyilikler diler dua ederdik oysa , saðlýk mutluluðunuza dair,
Dualar güller yerine hakaretle kara topraklara konduk
O istedi, ölmedik biz O Aþkla kurtulduk...
Su Kübra Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.