KARMAŞA

Þair düþündü
Kafasýnda gidip geliyordu sorular
Aldý kaðýt kalemi
Evirdi çevirdi
Yazdý sildi olmadý yýrttý
Baktý ki deva deðil kaðýt kalem
Durdu cam kenarýnda
Denizin dalgalarý
Gözlerinin yaþýna karýþarak
Anlattý yazdý çözdü
Yine daðýlmadý
Ruhunun cam kýrýklarý
Kelimelerini yuttu þair
Dudaktan kalbe degil
Mideden sanciyla
Öðür öðür aþkla
Kalbine çarptý sancýlar
Parça parça liðme liðme
Ýðne iðne saplandý kalbine ruhunun cam kýrýklarý
Ve nihai aracisina yaklaþtý
Dudaklarýnda hece hece kelime kelime cümle cümle
Can buluyordu cam kýrýklarý
Kaðýt kalem deðil su deðildi
Acýlarýný dudaktan okuyucuya dökebilmenin
Ruhundaki acýlarýn doðum sancýlarýný yaþamaktaydý þair
Anlattý anlattý dile geldi ruha aktý
Ve baþka baþka bedenlerin
Baþka baþka ruhlarýnda
Ortak sancýlara karýþtý
Kimi azalarak kimi coðalarak
Anladý ki mühim olan kendi ruhundaki cam kýrýklarýnýn
Baska ruhlardaki diriliþ hikayesiydi...
Arzu GEYGEL
Sosyal Medyada Paylaşın: