Garip İhtiyar

Garip ihtiyar yüzde kirli sakal,
Yoktu sevinçle tutacaðý bir dal,
Bir de hayatý var ki sanki masal,
Anlatýp duruyor garip ihtiyar.

Otururken gördüm suratý asýk,
Belli ki yaralý yüreði kesik,
Oturduðu yer kendi gibi kýrýk,
Üþüyordu her hal garip ihtiyar.

Baktý elimdeki resme kim dedi,
Dedim resimdeki gönlümün derdi,
Demek gönlün ben gibi þaha erdi,
Diyerek iç çekti garip ihtiyar.

Sustu,konuþmadý,öylece baktý,
Uzak mazilere bir selam çaktý,
Ezik paketten bir sigara yaktý,
Dumanlar içinde garip ihtiyar.

Sordu neden gönlüne dert bu resim,
Kelimeler öldü,kýsýldý sesim,
Kaçar iken akþamdan tüm hevesim,
Omzuma dokundu garip ihtiyar.

Döktü içini açtý geçmiþini,
Kaybetmiþ ihtiyar gönül eþini,
Kýrk bir yýl olmuþ hala ateþini,
Söndürememiþ yanýyor ihtiyar.

Mükafat alýnmaz bunca emekten,
Býkmaz mezar taþýna yar demekten,
Tegin sevmemiþ sen gibi yürekten,
Yürekten seviyor garip ihtiyar.

Melih Gazi Güner-2015
Sosyal Medyada Paylaşın: