Kalbimi kendine post eyledi yârin hayali Öyle gönül verdiki döndüm pervaneye Ey; sûveyda/sý kalbimde tutsak olan yâr Davacýyým bu canýmdan çare eyle ey; can
Ýçim bazen gül bahçesi bazen güllere ateþ Hekim hep bir yanýlgýda teþhisi tedavime Lokman hekim gelse çare bulmaz derdime Hüznün naðmelerinden yüzüme vurur gâm
Dýþým yel deðirmeni una kaut olmaktayým Býraktým dünyanýn þaþaalý yalan yaþamýný Artýk dikenlere kýzýla mora bulanmaktayým Yürüyorum çöllerde leylasýz mecnun gibi
Sinemde kanadý pýr-pýr eder bir serçe-i yürek Ýki hece sözcük var,lügatýmda ,gerisi lâf-ý güzaf Ay’a yýldýza pranga vurulmuþ heryerim zindan Boþalýyor, sine-i közlerime saðanak göz yaþlarým..
nurcihan erdogan
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur🕊 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.