İntibah
Güllerim diken oldu, ahu zarýmda,
Feryat figan eyledi, ruhum arþý alada..
Hep bir acý olsa da þu benim sol yanýmda,
Hissettim yarataný, çaresizken ruhumda..
Yumdum yaþlý gözümü yürüdüm o yollarda,
Gezdikçe var olmuþtum, onun kutsal aþkýnda..
Uyanmýþtým aniden otuz yýllýk uykumdan
Nereyeydi yolculuk vardým þimdi farkýna..
Titredi tüm benliðim vardýðým huzurunda..
Çeviremezdi beni kimse o mübarek yolunda,
Ýlahi huzur içtim kanamadým tadýna,
Yalvarýrým Ey Rabb’im donat beni aþkýnla.
Yalnýzlýktan yakýnan ne kötü bir yoldadýr
Ruhu þeytana satan çok kötü azaptadýr
Arayan bulur elbet, güzellik yolundadýr
O gül dolu bahçeler yolunun sonundadýr
Rahmet ettin bizlere verdin bunca nimeti,
Saymakla bitiremem sonsuz eserlerini
Yaðmur olup yaðdýrdýn bulutlardan Rahmeti
Ýsyan eden etmeyen düþündün her beþeri
Yarattýðýn uçan kuþ seni her gün zikreder
Batýla gönül veren bunu nasýl fark eder
Hakka aþýk eyledin bu yaralý gönlümü
Lütfun da hoþ kahrýnda, þirke düþürme beni
Huzuruna varýnca aklým sebat eyledi.
Bu aciz günahkar can, cananýna meyletti
Kibri, hýrsý, emeli, býraktým ben geçmiþte
Yalvarýrým ey Rabb’im koyma beni eþikte
Gülleri solan gönül seninle yeþermekte
Sabýr Ahlak, güzellik seninle pekiþmekte
Dile sukut eyledim verdiðin sonsuz güçle
Yalvararým ey Rabbim sukutum dua eyle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.