Aşk İçinde Gizlenen Ölüm!
Seherin ilk ýþýklarý o kadar sessiz ve asude
Bir þekilde inkiþaf ediyor ki yeni bir güne baþlamanýn
Sancýsýný, heyecanýn sunduðu yelpazeyle sinelere doluyordu.
Bir muammanýn Ummanlaþtýðý sýr perdeleri
Her bir ýþýðýn umut aþýlamasýyla bir bir berraklaþýyordu adeta.
Umutlarýmýz var olduðu sürece,
Sürükleyen bir aþkýn seyri âleminde, nasibin
Her katresinde nedamet halimize nüfus ediyorsa
Akide merhalemizde muhakkak bir yozlaþma vardýr.
Bir sabinin teslimiyetinde ki berraklýk,
Ruhi dirliðimizde kalbin sahibine karþý her an var olmasýyla kaimdir.
Gönül bir cezbeye muttali olduðu vakit
Neyi görür, kimi dinler, neleri arzular, nelerden vazgeçer…
Aþkýn namütenahi esrarý karþýsýnda,
Nefsin periþanlýðý yaþamasýndaki gerçeklik gibi…
Suyun dalgalar halinde seyretmesi,
Sahilin sessizliðinde bir umut aralamasý, martýlarýn
Durmak bilmeyen nidasý karþýsýnda, kemaninin hicran þarkýsý olacaktýr.
Dallar üzerinde þakýyan kuþlar,
Hazanýn kokusunu alan yapraklar, ayýn ýþýðýnda
Can hýraþ serencamlar, hissiyatýn yelpazesinde nükseden
Nazarlarla sanki daha da anlamlýlar.
Akan gözyaþlarý ne çok þey anlatýyor
Meðerse anlama özürlü olmayanlar için.
Hislerin tanýnma sürecinde melal içinde
Var olan itminanlýk o denli kuvvetlidir ki idrak edene!
Gelinen yaþýn býraktýðý izlerde
Gizlenen sýrlar, ahir için elde kalan tek vesikalardýr.
Ruhun vuzuha ermesini bekleyen bir güzellik,
Bilinmesine raðmen bazen hoyratça, bazen bir titreþimle,
Bazen alaca karanlýkta ve bazen de aþkýn umutlarýnda kapýmýzý aniden aralar.
Kaslarýn kuvveti ve kudreti nasýl bir
Göstermelik ve iþin gereði lüzumu hasletse,
Kalbin yaðlanmasý saðlýk bakýmýndan tehlikeliyse…
Vicdanýn berraklýðýnda ki isteklerde düþüncenin mefkûreye
Dönüþmesiyle ancak mümkün olan bir deðerdir.
Aþk kalbin, ölüm ruhun vazgeçilmezidir.
Zevkler bireyin kültüre göre
Anlamlý kazanacaðýndan, hevesler nedenli önemlidir.
Korkularýmýz ölüme bu kadar yakýnken
Neden gereðinden çok daha fazla önemli olan deðerdir…
Karýncada, kanatlýda, sürünen güzelde,
Sinede ki enenle bir muhasebe her vakit yapýlýnca…
Kefen senin en yakýnýnda ki aþka
Selam gönderdiðin en nadide olan güzelliktedir…
Yaþarken ölmek ve öyle çürümek,
Ön yargýlarla mevcut baðnazlýðý öncelemektir.
O vakitler sevgi o mekâný terk eder,
Þekliyet melalleri ihata ederek nefsi önceler.
Sadece lisaný aþk avuntular içinde
Fýrsatçýlýða ve tatminliðe doðru hýzla seyreder.
Ruh aldýðý yarayla, kalbin karalýyla,
Destanlar yazsa da sadece kadehlerin içindir.
Aþk ölümle iç içe olan bir güzelliktir,
Çünkü o en yüce olan Cenabý Hakkýn emridir.
Bu güzelliði bilen bilir zira bilmek bir erdemdir.
Bilmediðini bildiði halde onu gizleyen bir hederdir.
Aþk insan içindir. Nisa güzelliðin en kadim deðeridir.
Onu anlamayan insani deðerlerden yoksun olan biçaredir.
Topraðýn özünde buluna aþka yabancý olan,
yapraðýn sunduðu senfoniyi asla anlayamaz.
Kuþu kafese hapsederek,
Hürriyetten ne anladýðýný ayaný beyan eder.
Hak olan bir dil, sevgiyle gül, güzellikte tefekkür,
Ýnsan için arz edilen teþekkür aslolan bir deðerken
Bundan sarfý nazar etmek insan için en büyük kötülüktür.
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.