ÖLEMİYORUM

öyle kýrgýným ki kendime,
kýrgýnlýðým denizlerden deryalardan çok...
öyle kýzgýnýmki kendime,
yanardaðlardan daha kýzgýn.
ellerini býrakdýðým ogün,
ellerimin lanetlendiðini nerden bilebillirdim ki?
ve sensiz geçen her anýn,
dünyanýn
ve her bakdýðým gözün bana zindan oluþunun.
allahýn adaleti çok büyük,
býrakmýyor buradaki günahlarý ahirete.
býrakmadý,
gözlerim
gözlerinin
esiri.
ve ben günahlarýmýn bedeli olarak ödüyorum,
göremediðim her saniye gözlerinle...
ve ben özlemden,
hasretten,
ve ben
sensizlikden,
ölemiyorum.
sürünüyorum.
ve denk gelipde gördüðümde yüzünün resmini bir yerde,
gözlerindeki kýrgýnlýkda,piþmanlýkdan ölüyorum.
acýdan,
kederden,
bin defa,
sonsuz defa,
ölemiyorum...
Býrakýp giden bensem,
neden ben ölemiyorum.
sevdiðim,
hasretim.
gözlerin diyorum,
ellerin diyorum,
meðer benim cennetimmiþ...
dudaklarýnda yaþamýn tadý varmýþ,
yüzün en güzel masallardan daha güzelmiþ.
ve ben kendime hergün,
öl
öl
öl...
hergün ölemeden öl diyorum.
ahhhh
sesinin esiri kalbim,
senin bir çift gözün,
cennet bahçesiymiþ,
bilemedim
bilemedim
meðer ne çok bilememiþim.
öl
öl
ölemeden öl ozaman....

sessizliðinle hergün döverken beni,
izin vermessin artýk cennetinden bir yudum daha almayý,
ölemiyorum.
üstelikde senin olduðun bir dünyayý arkamda býrakýp gitmek istemiyecek kadar ölemiyorum.


Sosyal Medyada Paylaşın: