Ýstanbul... adý efsunlu tadý müsemma þehir kaç kiþiyi beslersin baðrýnda kimini çatýlar altýnda kimini sokaklarýnda evlerin caddelerin semtlerin dizi dizi inci söyle neren senin birinci meydanlarýn kaçanlarýn kovalayanlarýn hasret çekenlerin çeyrek asýrdýr vuslata soyunanlarýn üç öðün kimi kahkahalarla gülerken aðlayanlarýn ne bol ...Söyle eyy gönlümün sultaný sýrlý þehir tadýlmamýþ mutluluklarýn baþkenti doyumsuz sevdalarýn aþkkenti çýðýrtkan martýlarýn kumrularýn birde sokak çocuklarýn var sahi sokaklarýn çocuklarý olur mu yataðý taþmýdýr kuru ekmek aþmýdýr gözlerinden akan gülücük yerine yaþmýdýr kafayý koysa kuytuya sokak emzirecek uyurken mýþýl mýþýl þehir ýþýl ýþýl ...Ve müstesna mekan aç açýðýnda çok kimi yemeðe kimi þefkate oruçlu okunurken yedi tependen saba makamýndan ezan havaya sýzýyor yüreklerden yaþanmýþlýklardýr sýzan her gün yeniden kurulup bulurken vücut bize yine en güzel lügat düþtü sükut ... Yunus Ça
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.