.......

Savaþýrken seviþenler bilmez yenilmeyi
Açýlmamýþ mektuplar kadar esrarlý
Aþkýn kýnýnda paslý kýlýnç kadar derin
Soðuk
Çok soðuk bu meydan
Her yer renk ölüsü
Can çekiþen bir siyah

Üþüyor
En çok da dudaklarým
Adýný anmayalý beri
Hýnca hýnç sevmek bir yere kadar elbet
Deðil mi ki özlemek bir avuç toprak


Bir ben miyim muhtaç
Bana muhtaç olmayana
Zaten yalandý her þey
Þimdi sadece sen yalansýn, her þey gerçek

Ne olurdu sesime ses verseydin
Þiirler yazardým, okuyacaðýný bilsem
Resimler çizerdim gökyüzüne, bakacaðýný bilsem
Bilsem ki seveceksin, eskimezdim
Yaþamaz, nefes almaz, yaþlanmazdým

Zaman dursa dedim ama durmadý iþte,
Cennetten çýkmýþ cehenneme düþmüþ gibi
Yorgan altý yalnýzlýðýmda yasak türküler yaktýran adam
Deme ne olur “ben de sevdim”
Suçlama kendini, belki gerçek deðiliz
Sadece bühtan

Ben deðilim seni seven
Belli ki içimdeki þeytan

Þiir :Simsiyah

Sosyal Medyada Paylaşın: