Ýnsanlik, uzaklaþýyor Gün be gün sevgi denen Mabetten, Hoyratlýklarý yükselen deðer.
Perde inmiþ gözlere Þeytan girmiþ gönüllere Aymazlýk almýþ baþýný gider Gönüller ateþ çemberi Dibi kor dolu tandýr.
Ne olur tanrým þelale olsa Sevgi denen mabet Aksa gönüllere gök maviliðinde Huzur bulsa insanlýk Sevginin birleþtirici gücünde.
Imkansýz deðil dostlar, Sevgi pýnarýnýn tatlý suyundan Kana, kana içmek mavi göðün altýnda Güneþin hayat veren sýcaðýnda Elele gönül Gönül’e Hayatýn güzelliklerini paylaþmak. Ancak sevmekle mümkündür Asrý saadete ulaþmak.
Güler Elmalý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Minos Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.