Umutlarında Bir Türlü Açamadım

Ey sevgili…
Biliyorum sana yar olamadým
Umutlarýnda bir türlü açamadým
Her lahzayý bir gece gibi yaþattým
Ne zaman ümitlensen o an aðlattým

Ýnsandým
Lakin adamlýktan hayli uzaktým
Tuttuðunu kopartan bir vicdandým
Dert nedir, hiç anlamadan çalýþtým
Hiç hasret duymadan öyle yaþadým

Bizim topraklar
Çok sert ve kýraçtýr, kýþlarý ayazdýr
Bacasý tütmeyen canlar niyazdadýr
Sabýr sineleri daðlayan bir nardýr
Suskun çýðlýklar elbette daðlaradýr

Yar nedir
Bilmezdik, kadýný nesil için seçerdik
Gücü kuvveti yerinde olanlarý bilirdik
Gidince babasýna hiç geri çevrilmezdik
Her þeyimiz bilir kimseye ezdirmezdik

Edep ve nezaket
Epey geç uðradý bizim kurak diyarlara
Cehalet nam salar çýkýlmaz örfü kurallara
Asabiyet ve kin hep vardý nefsine uyanlara
Mazlum asla ses çýkartamazdý vuranlara

Ýlim, irfan bilinmez
Ata, ecdat ne demiþse ondan geçilmezdi
Göçüp gidenler nedense hiç dönmezlerdi
Dine çok sadakat gösterilse de bilinmezdi
Hoca ne söylemiþse hemen icabet marifetti

Bir ömür böyle geçti
Sadece yaþamak için yaþayan canlardýk
Ne derleri, dikkate alacak kadar açýktýk
Bilmem ki hak ve hakikatten ne anladýk
Zaten herkes çaresiz ölüyor araþtýrmadýk

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: