gülüþümüz deðerdi bir birine ne sýkýþýk bir suydu oysa bu çabuk kaçýp giden sevinç uçucuydu kalkarken dalýn ucundan beyaz çiçeklerle kederlenen kuþ aðrýlarýmýz
rahatlýk desem deðil yolun ucunda bekler daima biri boþaltýp hafifliðini kasvetini kuþanan yeni bahar yolcularý zor yokuþlarda karamsar ayrýlýklar
belki için erir ruhun bir cana hayat dudaklarda kýyamet uzar sana gelir tekil mutluluklar kalmalý sade kimsenin bilmediði
maviye beyaz deyip durma sýzýsýndan bahset týrnaðýna inen ýrmaðýn baþýnda ölüm bir çocuðun yaþama sevincine sinen o garip iki ezgi arasýnda sevinçlerimi tazelesin gözyaþlarýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.