Utansın

Sevda neymiþ anladým bu defa baþka,
Seni görüp sevince düþünce aþka,
Bir deðil binler ömrüm olsaydý keþke,
Tek birinde sevmeyen kaçan utansýn.

Her an aklýmda sensin olmadýn yâdým,
Kaderim ya seninle ya ölüm dedim,
Mahalle sokak deðil yalnýz bir adým,
Ayrýlýk yollarýndan geçen utansýn.

Yüzündeki tebessüm o nazlý eda,
Sesindeki mûsiki doyulmaz seda,
Sevdiðim renkler yalnýz yeþil ve elâ,
Gözünden baþka rengi seçen utansýn.

Hazan olan gönlümün baharý sensin,
Deðersizken ömrüme deðer verensin,
Aþk bahçemde gonca gül yediverensin,
Senden baþka bir çiçek biçen utansýn.

Bir ömür diyar diyar seni aradým,
Bilmem ki neler yaptým neye yaradým,
Karagülüm gayrýya kaçtým ýradým,
Baþka güle sümbüle uçan utansýn.

Kana kana içipde aldýðým demle,
Gönlümün kapýlarý mühürlü mumla,
Sürahi kadeh deðil sadece damla,
Baþkasýnýn elinden içen utansýn.

Ýsterdim kalan ömrüm geçseydi senle,
Bende gülebilseydim yüce sevginle,
Sevdiðim son sözümü ne olur dinle,
Ayýrýp aramýzý açan utansýn.

Fahrettin Petriçli
Sosyal Medyada Paylaşın: