Ömre yük olan hayallerin içerisinde nefessiz kaldým. Dalan gözlerin hülyasýna doðma artýk, sen benim uzaðým bile deðilsin. Yeni güne düþen yokluðunun vergisini ödemem bilesin. Geceleri elinden çekiyorum, efkârýmdan bir yudum çay içecek zamanýn bile yok, bittin sen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bthnbnl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.