Davlun sesi uzaktan, kulaða hoþ gelirmiþ Ýçimden gülmek gelmez, sen nerden bileceksin Yârdan ayrý düþenin, boynu eðri kalýrmýþ Çekmeyen bunu bilmez, sen nerden bileceksin
Kapýma yatak serer yýðýnak yapar efkâr Evi baþýma yýkar, kâinatý eder dar Hangi birini desem güneþ görmeyeni var Çekmeyen bunu bilmez, sen nerden bileceksin
Hep seni düþünürüm, hasret yürekte kat kat Hiç aklýmdan çýkmazsýn benimlesin her saat Orta yerde dolanýr kuþkular vermez rahat Çekmeyen bunu bilmez, sen nerden bileceksin
Günüm gündüzüm yorgun, gecelerimse sahir Tanýða gerek var mý olan bitenler zahir Maðrurlanma güzelim, ölüm var evvel ahir Çekmeyen bunu bilmez, sen nerden bileceksin
Kendimle cebelleþir çaresiz bir baþýma Dalga kýranlar bile direnmez gözyaþýma Yokluðun soðuk yüzü vurur sabýr taþýma Çekmeyen bunu bilmez, sen nerden bileceksin
Yarýnlarým umutsuz çabam fayda getirmez Kývranýr saniyeler yalnýzlýðý bitirmez Acýlar hep kâr kalýr giden alýp götürmez Çekmeyen bunu bilmez, sen nerden bileceksin
Yükü sevda olanýn baþý daim dumandýr Tenden ayrý geçen an yaþanmamýþ zamandýr Özünden ayrýlanýn ahvali pek yamandýr Çekmeyen bunu bilmez, sen nerden bileceksin
Nasýr sardý yüreði gayri tutmaz kalayý Acýyý gelin yaptým boþ yürekle balayý Unut gitsin diyorsun söylemesi kolayý Çekmeyen bunu bilmez, sen nerden bileceksin
IÞIK demi devraným, çaðým geçer uykusuz Sinemde bir kerbela yanýp kavrulur susuz Yazgý üstüme gelir hýrs içinde korkusuz Çekmeyen bunu bilmez, sen nerden bileceksin