Avcumdaki Ölü Akrep

yalnýzlýk ilgimi çekiyor bazen
en kalabalýkta bile
kimseyi umursamýyorum
hiç kullanýlmayan porselen gibi
nadideyim

metroda tekli koltuklarý tercih ediyorum
sokaklarýný bilmediðim semtlerden geçerken
gölgem söz olur
aþký rast gitmeyen evlerden geçer
yaþamayý fýsýldarým tatlý bir rüzgar gibi
gözleri renksiz kadýn
gökkkuþaðýný gösterir
bir deniz bir þarký bir de kalbim
eksik ayrýlýr ayrýntýlardan

ayrýntýlar algýlarda gizlidir
bildiniz mi


Ýzmirimsi bir sabahtýr
bütün mutsuz uyananlarýn elinden tutar güneþ
siz içinizdeki makineyi sustursanýzda
el oðlu duyar kardeþin duymaz*
hatýrladýðýnýz, giydiðiniz giysinin hipnoz rengidir
heyecan geçmiþi düþünür ,, yaklaþ
ateþle su arasý, dur

konu basit
ömrümüz

panikledikçe
gülüþünüzün tonlarý kaçar

yakaladýnýz mý


inançtýr
çöllere, yýlan seviþmeler sunan
bu coðrafyada orta kapý yok
bahsettiðim
kendimize bile figüran olamadýðýmýz









bak bu aþktý
palavralardan arta kalan

senin karanlýðýn ve senin gitme vaktin


ordasýn
mý
bilmiyorum

bata çýka yürüdüðün için



bir þey söylemek isterdim sana



bir þey...






Sosyal Medyada Paylaşın: