SENSİZ
Senden ayrýlmýþtým gözlerim yaþlý
Havalar yaðmurlu dumanlý puslu
Gönlüm kap karanlýk kederli yaslý
Sensiz bir çýkýþ yol ben bulamadým
Kendimi çaresiz dýþarý attým
Önüme çýkan caddelerden gittim
Geriye dönüp de geçmiþe baktým
Sensiz mutlu günü ben bulamadým
Bilmem ki sebepsiz neden ayrýldým
Ceza verdim kendim dýþarýda kaldým
Yaðmurdan rüzgârdan üþüdüm durdum
Sensiz içeriye ben girmedim
Üþüyordum acýkmýþtým uykusuz
Titriyordum duramadým amansýz
Lokanta rastladý girdim çaresiz
Sensiz bir lokmada ben yutamadým
Býraktým yemeði dýþarý çýktým
Halsiz gözlerimle çevreye baktým
Otele girdimde yataða yattým
Seniz uyku bile uyuyamadým
Yalnýz kaldým sensiz bu dünya bon boþ
Yüreðim kan aðlar gözlerimde yaþ
Bin bir türlü hayale koþ anam koþ
Sensiz adým bile ben atamadým:
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevrettin uludağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.