SOĞUK YÜZLÜ DOST: ÖLÜM

Unutsan; unutmaz, kaçsan yakalar
Ne vakti þaþýrýr ne de ýskalar

Savrulur takvimden yapraklar bir bir
Her gün biraz daha yaklaþýr kabir

Ölüme dönüyor akrep yelkovan
Vakit tamam olur, yol alýr kervan

Bu can sýlasýndan ayrý, gurbette
Zamaný gelince döner elbette

Kadere yazýlan evvelemirde
Görünür gözüne kalkarak perde

Madde aleminden ayrýlýr beden
Manevi boyuta geçer aniden

Uyudun, uyandýn gördüðün rüya
Týpký bunun gibi yalancý dünya

Fani hayatýna huduttur ölüm
Ten hapsinden âzat, umuttur ölüm

Ölüm, ne “hiçlik”tir ne de “yok olmak”
Ölüm, ölümsüzlük yurduna dalmak

Gerçi çetin geçit, zordur savuþmak
Sonlu sondan, sonsuzluða kavuþmak

Bir gün geliverir soðuk yüzlü dost
En gerçek, en doðru, sadýk sözlü dost.

Biter dertler, ruh ulaþýr salaha
O’ndan geldik dönüþ yine Allah’a.

KEMAL AKGÜL(23.01.2015)

Sosyal Medyada Paylaşın: