Karmaþalar bizim karmaþalarýmýz; kendi baþýna ifadeden yoksun birlik olmaktan korkan mevcudiyetlerimiz...
Hayal ürünü hayatlar yaþýyoruz , yaþar gibi görünüyoruz .Elimizdekiler neden yetmiyor ya da istediklerimiz neden bu kadar uzaðýmýza düþüyor ? Sorgulamaktan yoksunuz en büyük nedenimizde bu.! K adýnýz , anneyiz ve üretkeniz ama kýrýlmýþ týrnaklarýmýz kadar yakmýyor canýmýzý onurumuzun adým adým uzaklaþmasý. Viþne çürüðünü , pembeyi giyinmiþ dudaklarýmýz konuþamýyor mýrýldanýyor. Tövbelere kanýyoruz, ömrümüz rutubetleniyor ve sadece izliyoruz.
Ruhumuz hayatýmýzýn kül tablasý olmuþ derince izler býrakýrken yaydýðý koku yalnýzlaþtýrýyor. Her kelimemizden öfke , nefret ve kýskançlýk akarken masumiyetimiz nereye saklanýyor. Ne zaman bu kadar kirlendik ? Toplasak kaç ruh eder bu kadar beden teslimiyeti abarttýk abartalý kimliðimizi gömdük bu ülkenin topraklarýna. Ve artýk toprak bizden daha temiz , daha üretken ..
Yalýnayak geziyoruz cam kýrýklarýnda adeta , soðumuzdan taþ kesiyor zaman , kangren oluyor hayat kesiliyor birbir her yanýndan ve þimdi küsüyor bulutlar, küsüyor yaðmurlar gitgide çoraklaþýyoruz , kadýn olmayý unuturken insanlýktan da çýkýyoruz. Baðýþlamýyor hiçbir tanrý þimdi bizi. Sosyal Medyada Paylaşın:
cetrefilli_ruh Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.