Neyi Beklersin?
Solan gönül bahçeme sevdan oldu can suyu,
Ömrümün hazanýnda bana bahar verensin.
Vazgeçemem sevmekten at üstünden korkuyu,
Gönlüme sahipliðe yalnýzca sen deðersin.
Sevdanla dolan gönül kapattý kapýsýný,
Yalnýz hak eden sensin gönlümün tapusunu,
Gönül deyip de geçme bilmeden yapýsýný,
Mihenk taþým gönüldür sen sevdiðim kadarsýn.
Deðerini hakkýyla bilen sadece benim,
Sen bana hem ödülsün hem onulmaz kederim,
Yine de þekva etmem halime þükrederim,
Baþýma taç yaptýðým, beklediðim kadersin.
Gün olur hasretinle bora olup eserim,
Gün olur nazlarýna güler boyun eðerim,
Her halin kabulümdür seni her tür severim
Sevda cennet olsaydý içilecek kevsersin,
Sürmeli gözlerinle edalý bakýp durma,
Sevdanla mecnun edip beni çöllere vurma,
Hasretin ateþiyle yeter artýk kavurma,
Dipsiz uçurumlara beni neden itersin?
Bilirim sende beni benim gibi seversin,
Bana kýzýp sövsende baþkasýna översin,
Biri bana laf etse hiç düþünmez kovarsýn,
Madem ki durum budur daha neyi beklersin?
Fahrettin Petriçli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.