Beni Allah İle Aldatanlara Hakkımı Helal Etmiyorum

Gözlerime pusu kurmuþlar sanki,
Tanýyamaz olmuþum dostumu düþmanýmý.
Bülbül misali þakýyan dilime,
Paslý kilitleri vurmuþlar sanki.
Doðrularý haykýramamýþ,
Hakk’a giden yollarda nefes nefes kalmýþým.
Yüce yaradana sevdalý gönlümü çalmýþlar,
Rahman ve Rahim olana “Vedud” esmasýyla sevdalanamamýþým.
Ateþten gömleði giydirmiþler,
Ama sevdiðime seni seviyorum diyememiþim.
Bire yedi veren bereketli topraklar varken,
Çorak arazilerde karýn tokluðuna ýrgatlýk yaptýrmýþlar.
Beni benden çalmýþlar,
Beni bana yabancý etmiþler.
Sevgi daðlarýnda muhabbet fedaisi olmak isterken,
Canlý mahlukatýn en þereflisi olan insanlardan tiksinir olmuþum.
Gündüz geceyi ,gece gündüzü kovalamýþ,
Þirin uykulara hasret kalmýþým.
Sýrrýmý gizlememiþim dost bildiklerimden,
Ama ne yazýk ki, onlar beni bir bardak suda boðmak istemiþler.
Beni bana küstürmüþler,
Gülmeye hasret býrakmýþlar,
Ýçin için aðlatmýþlar.
Çaresiz dertlerin kundaðýna sarýp sarmalamýþlar,
Yarý yolda koymuþlar,
Yetmezmiþ gibi bir de kahpece arkamdan vurmuþlar.
Beni en kutsal ,en mukaddes deðerlerle aldatmýþlar.
Ben hüngür hüngür,hýçkýra hýçkýra aðlarken,
Kendileri kapalý kapýlar arkasýnda sefa sürmüþler.
Ahmet’in Mehmet’in Ayþe’nin Ali’nin bir hesabý varsa,
Þaný yüce Ulu Allah’ýn da bir hesabý yok mu?
En hakiki hesap Allah’ýn hesabý deðil mi?
Ama göründükleri gibi olmadýklarýndan bunu unutmuþlar.
Okuduðum kitablarýn hiç birinin ana fikrinde dostluklar bu þekilde anlatýlmamýþ.
Dostluklarýn içini kemire kemire boþaltmýþlar.
Yazýklar olsun…

Aydýnlýklar varken,karanlýklardan hoþlanýr olmuþum.
Hiç kimsenin suratýný görmek gelmiyor içimden.
Varlýklar içinde,yokluklarý yaþamak,
Analý babalý yetim olmak bu olsa gerek.
Yediðim ve içtiðimden lezzet alamaz olmuþum.
Ýnsanlarýn sað gösterip sol vurmalarý,
Yapmacýk ve o kadar da yapay hareketler sergilemeleri,
Özümü özüme yabancý etmiþler.
Bir baþýna yaþamaktan zevk alýr olmuþum.
Oysa yalnýzlýk sadece ve sadece yüce Allah’ a mahsus deðil mi ?
Þaný yüce olan Allah’ýn “Kehhar”esmasýný niçin tefekkür etmiyorlar?
Siz benim yerimde olsaydýnýz,bunlarý yazmazmýydýnýz?
Bukalemum gibi olan insanlardan nefret etmezmiydiniz?
Onlara dualarýn en hayýrlýsý olan “Allahýn selamýný” vermemek için,
Yolunuzu deðiþtirmezmiydiniz?
Siz olsaydýnýz Allah’a havale etmezmiydiniz?
Menfeat üzerine kurulan dostluklar er veya geç bitmeyecek mi?
Ak koyun ile kara koyun birgün mutlaka ortaya çýkmayacak mý?
Hiç mi yanaklarýnýz kýzarmýyor?
Hiç mi burnunuz yanmýyor?
Beni Allah ile aldatanlara hakkýmý helal etmiyor,
Sizi ve sizin gibi olanlarý insan gibi insan olmaya davet ediyorum.
Tabiki yüreðinizde insanlýktan bir eser kalmýþsa….
05/Ocak/2015


Sosyal Medyada Paylaşın: