at İTLERİN önüne
Zemheri ayazýnda,donmuþ düþlerim.
Kaldýrýmlarý tutmuþ,sokak Ýtleri
Avuçlarýmdan kayýp gitmiþ gençliðim.
Zor bela,soluk soluða düþtüm kapýna;
Ýster aç koynunu,ister, at itlerin önüne.
Biz Gönül iþlerini çoktan devirdik.
Maksadým;tutunacak bir dal bilesin.
Bak ikimiz de artýk kemale erdik.
Zor bela,çýðlýk çýðlýk düþtüm kapýna;
Ýster kes boynumu, ister, at Ýtlerin önüne.
Þu kahpe meydanlarda,yiðit arama
El etek öpmedik,suç ise; suçluyum
Bir tek Sana teslimim,sakýn kýnama.
Zor bela,çarem hiç yok düþtüm kapýna;
Ýster kes kolumu,ister, at Ýtlerin önüne.
Yýkamazdý namerdin,gelsede tümü;
Lakin;öyle acýlar var ki,tarifsiz.
Ben ölmeden yaþadým,kaç kez ölümü;
Zor bela,bittim artýk,düþtüm kapýna;
Ýster kes dilimi,ister, at Ýtlerin önüne.
Ýdris Yaman
22-01-2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.