Cisim kafesinde ruhum aðlar, Hayatýma karanlýk çökerken henüz. O zaman yüzümde karartý parlar, Buruþuk buruþuk aðlayan bir yüz.
Ne vakit piþmanlýk ateþi sarsa baþýmý, Ah baþým! Derdim ,büyük kederim. Þaþarým!Maziden piþman,istikbalden ümitsiz gözlerim, Ne olur Allah’ým bir daha olmasýn güz.
Tam bitti derken korkulu rüyalar, ...Baþlar.Ah! Çaresizlik beni baðlar. Duyarým içime saklanmýsým, "Ah"lar daðlar, Allah’ým! Ýnsanlar vefasýz, ben öksüz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Emin Atlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.