Kerkük Çığlığı
Kerkük Çýðlýðý
Oðuzam, Türk menem… Bayatlardan Türkmenem…
Damarlarýndaki asil kan, aslýna çektiðin ýrk menem…
Yapraðýn asýlý dallar, gövdeni taþýyan kök menem…
Yolunu gözleyen yar, aþkýnla çarpan ürek menem…
Can içre canan bilmiþem gavim gardaþ, nerdesen…
Yedi koldan, yirmidört boydan gelmiþem Orta Asyadan…
Yayýndan fýrlayan ok, huduttan hududa atýlan mýzrak,
deli taylar gibi dörtnala esmiþem…
Az gitmiþem, uz gitmiþem, dere tepe düz gitmiþem…
Kuþ uçmaz kervan geçmez daðlarý göçebe adýmlarla gezmiþem…
Iraðý yakýn, yurdumu ýrak eylemiþem…
Týrnaklarýmla oymuþam tortu kayalarý,
kýraç topraklarý gözyaþlarýmla sulak etmiþem…
Kýzgýn tohumlar serpmiþem, emek vermiþem, aþa getirmiþem…
Türk illerine haber salmýþam gavim gardaþ nerdesen…
Selçuklu þah-ý sultanlarým adým atmýþ otaðýma,
kapýda karþýlamýþam civan-ý mert erlerimi,
baþým üstünde berhudar aðýrlamýþam…
Musul’da Zengiler, Kerkük’te Kýpçak,
Erbil’de Beg Teginliler adýyla Atabegleri kurmuþam,
Türk’ün adýný âlemlere duyurmuþam…
Bayýndýr Kýzaný torunlarýmý kucaklamýþam,
bahar coþkusu Akkoyunlar gibi meralara yayýlmýþam…
Sultan Cined oðlu Þah Ýsmailimle piþirmiþem ham yanlarýmý,
ocaðýmda tüten Safevi ateþiyle alev alev yanmýþam…
Genç Osmanlýyla açmýþam Baðdat’ýn kapýsýný,
cahiliye devrini kapatmýþam…
Dil, din ve ýrk özgürlüðüyle donatmýþam halklarý,
mum gibi aydýnlatmýþam kör karanlýk tarihi,
çevreme ilim, irfan, ýþýk saçmýþam…
Derin hülyalara dalmýþam gavim gardaþ, nerdesen…
Ne zaman ki Türk birliðine diþ bilemiþ düþman,
çapraz fiþek silahýma davranmýþam…
Zýrnýk ödün vermemiþem sevgimden,
korkmamýþam heç, ölümleri kuþanmýþam…
Yalýn ayak koþmuþam Kafkas cephelerine,
Sarýkamýþ harekâtýna katýlmýþam…
Buz kesmiþ yüreðim Allah-u Ekber Daðlarýnda,
katmer katmer kefensiz donmuþam…
Çanakkale’de etten duvar olmuþam,
göðüs göðüse çarpýþmýþam Allah vekil,
bir adým geçirmemiþem gâvuru öteye,
üst üste cansýz yýðýlmýþam…
Nasýl ki harb-i cihanlarla zayýflamýþam,
güçten kudretten düþmüþem heyhat,
yeraltý kaya yaðlarým sulandýrmýþ aðýzlarý,
hemhal manda manda paylaþýlmýþam…
Öyle ki et ve týrnak misali ayrýlmýþam,
süt kuzu yavru gibi Anadolu’dan koparýlmýþam…
Köpekler hýrlamýþ peþimden, yýlanlar týslamýþ…
Sahipsiz kalmýþam gavim gardaþ nerdesen…
Lord planlarý tayin etmiþ kaderimi,
Misak-i milli sýnýrlar dýþýna çýkarýlmýþam…
Ýtilmiþem, kakýlmýþam, horlanmýþam külliyen,
tekme tokat yerlere yatýrýlmýþam…
Dað ayýlarýnýn önüne atýlmýþam yaralý,
çöl develerinin hörgücüne tepe taklak asýlmýþam…
Türk menem demiþem, Türkçe söylemiþem,
Eskiyaka’da kurþunlara dizilmiþem…
Emeðimin hakkýný istemiþem,
Gavurbað’da linç edilmiþem…
Adalet beklemiþem, iplere gerilmiþem…
Eþitlik yeðlemiþem, zab suyu kana bulanmýþ,
Altunköprü’de ekin gibi biçilmiþem…
El insaf vicdan dilemiþem zindanlara sürülmüþem…
Diri diri gömülmüþem gavim gardaþ nerdesen…
Kollarým kýrýlmýþ omuzlarýmdan, iþkencelerle yoðrulmuþam…
Gözlerim kan çanaðý, fincan fincan oyulmuþam…
Ölmem yetmemiþ kâfire, ip sarýlmýþ cesedime,
ibret-i âlem sokaklarda dolaþtýrýlmýþam…
Lime lime daðýlmýþam gavim gardaþ, nerdesen…
Kimliðim deðiþtirilmiþ,
El-Temim olmuþ Türkmen Kerkük,
hafýzalardan kazýnmýþam…
Baas baas baðýrmýþlar,
kin kusmuþlar yüzüm barabarý,
evimden yurdumdan göçe zorlanmýþam…
Okumak yazmak yok…
Düþünmem, konuþmam, kýzmam yasak…
Aðzým dilim baðlanmýþam…
Baþýn kaldýrýp bakmak, göz ucuyla süzmek ne cüret…
Oturmam, yürümem, gezmem yasak…
Elim ayaðým dolanmýþam…
Taþ kesilmiþem gavim gardaþ nerdesen…
Di gah gel…
Di gel ölem di gel…
Adýna gurban olam di gel…
Alnýna kaným çalam di gel…
Bayraðým göðün mavi yeli, ay yýldýzým sen…
Yurdum Türkmen eli, can özüm sen…
Soyum sopum Türkoðlu, yüzüm sürdüðüm izim sen…
Oy men ölmüþem gavim gardaþ, nerdesen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.