Varlýðýn bile kahrediyor Nefes aldýkça güçleniyor yangýný Yüzümden düþen yaþ, önüme ölüm gibi yaðýyor Nasýl da boðuyor içimi Bir arayýp sormuyor
/
Ne deyip geçtin benden Sorguda yok üstelik Kalabalýk düþünceler zikrimden çýktý Sadece iç dökümüm oldu þiir Sebebim bile yok anlamaktan uzaklaþtým
/
Ne çok þeyin üstünü kapatýp örtmüþüm Gönlümde þimdi hazin saklý Ve þairin sözü kaldý “Ay geceden hiçbir zaman saklanmaz” Saklanmaz oldum geceden Ve hiç korkmadým sen gelmeden sönen ýþýktan
/
Karanlýk birikir ya kaleme Kalemi kanattým her defasýnda Aksýn da, senin deyip geçtiðin yerlerden geçsin istedim aslýnda Dizelerim uzadý sadece sonu da yoktu baþý da Sorusu da yok, cevabýný bilen olmaz nasýlsa
/
Bir akþam çýkýp gelir misin ki altýný çizip þýkka sunalým Ya da farklý lisanda açýklayalým Ben öz dilimde konuþayým sen suskunluðunla baðýr Bilirim suskunluðunda kavgalar saklarsýn Kuzguni bir farklýlýk bakýþýn Ve içinde yaþadýðýn sevda sefaletini anlatýrsýn
/
Varlýk derdim oysa senin için Gittin nasýl olsa Derdimi de anlarsýn nasýl yok olduðunu da Dilimi keserim artýk yokluðundan yana ses çýkarmaz Ellerim zaten yanýk bir daha maþasýz tutmaz
e..! Sosyal Medyada Paylaşın:
Otranto Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.