Yanlýzlýðýmýn bekarlýðýnda sevdiðim bir adamken gözlerin... Ýþlediðim bir nakýþýn üstüne ip diye yatmaz mý baþýn... Kucaðýmdan bana bakmaz mý gözlerin... Sarýyla kýrmýzý diyorum... Birbirine sarýlýrsa bu kadar mý yakýþýr Od’un üstündeki alevlerin beli kývrýlýnca, Sanki o, benden daha mý düþkün sayýlýr... Seni bana taþýrken hayallerinin ayaðýna, Geçirdiði ayakkabýlarýn eskisi hatýrýna, Hangi günün sonunda bozmuþtuk, Týplanmýþ yüreðin sessizliðini...
Önce kim kimin tutmuþtu merhabasýnýn ellerini... Biliyormusun ey sevgili! Bu günün selam verme sýrasýnýn Aslýnda bende olduðunu... Farzet unuttuðumu Sanki olamaz mýydý.. Ýçimde, ben bir matemin yýrtýðýný dikmeye çalýþýrken, Nereden bilebilirdim hayat denen Þu ýsýtmaz yorganýn Bizi bir gün...hiç örtemeyeceðini... Ýçimde çocukluðuma vuran sert bir bakýþken gözlerin, Unutulmuþ bir mendil gibidir hayallerim... Sakýn ha... atma hiç yokluðumda Ellerinin aya’sýna biriktir benim için kokunu... Vakit þimdi bir akþamýn sözünü dinleme vaktidir... Kapat gözlerini...
Elif EDENHAUSER 16/01/2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif Edenhauser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.