KULELİ DE YAT BORUSU

sularý kararýnca boðazýn
gece mavisi dolardý koðuþlara
kendimize kalýrdýk tek baþýna
genç bedenlerimizle yorgun
ranzaya uzandýðýmýzda

sabahattinin trompetinden
çalýnca yat borusu
kuleli de gurbet gecesi baþlardý
býrakýn bizlerin genç yüreklerimizi
belki hüzünle titrerdi
okulun duvarlarý kuleleri
yamaçlar da vahdettin korusu

nöbetçilerin ayak sesleri ile
hüznün pirinçten çýkan notalý hali
tarih kokulu okulun her yanýna dolardý
o sesler bizleri sekiz kolu ile sarardý
karanlýðý da yýrtardý naðmeler
gurbetin kamçýsý olur
yüreðimizin üzerinde þaklardý
içimizdeki dumansýz yangýn
gözlerimizde yaþ olur
halýsýz betona damlardý
çocuk düþlerimizde
melekler bile bizimle aðlardý

gurbetin asker çocuklarýydýk
çok özlerdik yuvamýzý
anamýzý bacýmýzý yakýnlarýmýzý
hiç belli etmezdik
büyük adam gibi katlandýk
yaþ dolu gözlerimizi
kimseler göremezdi
battaniye altýna saklardýk

iyi ki dinlemiþiz yat borusunu
büyüdük çözdük
insan ve vatansever
olabilme denilen
dünyanýn en zor sorusunu

Sosyal Medyada Paylaşın: