Bu gece yaðan karla ýsýndým, Çýktým umut topladým kuru aðaçlardan Sustum dinledim gecenin sessizliðini, Yanan ateþle tarttým,yüreðime býraktýðýn koru Tarttým ve þöyle dedim;
Elimi bir saniye tutamazken hara Ne zamandýr dayanýyorum kalbimdeki kora Ýrkildim,kalk dedim kapansýn bu yara, Korlar küle dönmüþ haberin ola Silkelen dedim,dök yüreðindeki külleri, Uðrastým cok uðrastým ama yapamadým,beceremedim. Seven sevdiðinin külüne bile muhtaçmýþ bilemedim.
Arif ÖZBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
arif özbay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.