NEYLEYİM
Kar zarar düþünen ey insan oðlu
Ömrümüz zararda karý neyleyim
Ýnsanýn gelmiþse ömrünün sonu
Artýk bu dünyada malý neyleyim
Ayrýlýr mý seven beden bedenden
Göze uyku girmez onu görmeden
Belkide bilerek belki bilmeden
Yarsýz kalan bu bedeni neyleyim
Yarsýz geçirdigim günlerim zarar
Bu bedende gözüm hep yari arar
Aklým bedenimden edecek firar
Akýl baþta durmaz yarý neyleyim
Yaðmur gibi yaðsan gün gibi doðsan
Bir bedende bir can olamýyorsan
Cananýnda bir can bulamýyorsan
Yaradan verdiðin caný neyleyim
Hayat ömrümüzde bir dipsiz kuyu
Kurudu gönlümün çeþmesi suyu
Yüzü güzel ama çirkinse huyu
Seven gönül huysuz yari neyleyim
Gel yýlmaz kötüye verme gönlünü
Sen boþa harcama kalan ömrünü
Kýble gibi yare döndüm yönümü
Tapýp sevmediðim yari neyleyim
HÜSEYÝN YILMAZ 18 01 2015 pazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.