MATRUŞKANIN EN KÜÇÜĞÜ

MATRUÞKANIN EN KÜÇÜÐÜ

Matruþkanýn en küçüðüydüm o zamanlar

Tuvalet aynasýnýn önüne oturup; annemin en kýrmýzý rujunu sürerdim

süslenirken tabureden düþüþümden belliyiydi

Aþkýn düþkünü olacaðým


Bonus saçlarýmla ve bembeyaz diþlerimle pek uyumluymuþ siyah önlüðüm

Alfabeyi ve sayýlarý en geç öðrenmiþim; aklým oyunda olduðundan

Elif ba dan sýnýfta kalmýþým, kaçýp kaçýp da parka dalýþýmdan

Anlamýný bilmediðim dualarý ezberlemeyiþimden

sopa yemiþliðim de çok olmuþ

En iyi sevgiyi ezberliyormuþum o günlerde

O koca adamlarýn adamlýklarýný böyle görüyormuþum.


geçerdi kapý önlerinden

pisliklerini dökmelerinden anlardým, ezan vakti koyun sürüleri

gün batýmý; dönüþünü gösterirdi süt kokulu küçük adamdýn,

ardýna takýlýrdým da bayýr çýkardýk; oynarken deh diye

peynir ekmek yeme saatinde takmýþtýn koluma o tahta bileziði

öfkenin ve kurþunun at koþturduðu vakitlermiþ onlar

varlýðýmýzýn fark edilmeyiþi bundanmýþ

seninle sevgiyi ezberliyormuþum...


hiçbir çiçek geri getirmeyecek o ilk papatyayý

yýllar geçti üzerinden hiç olmayan ilk öpücüðün

en çok zýplamak istediðim zamanlardý

dizlerimi kavuþturup haným kýz olma zamaný

yanlarýnda oturup anlamadýðým dedikodularýný dinlediðim onlardý

küçük kadýnlýðýmý çaldýklarýný bilmezlerdi o büyük kadýnlar…

matruþkanýn en küçüðüydüm, sevmeyi öðreniyordum…
E.MÜJDECÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: