Her yüzük takaný efendi sanma. Ne hakanlar hünkarlar devrildi naaþýyla. Her kös kös oturaný muþmula surat anma. Bir gün gelir koþar yardýma, hakir gördüðün oturtur sofrasýna.
Dilenci deme yanýlýrsýn ! Ne villalarý var görsen þaþýrýrsýn. Çöpçatanlar gider,kalýr adiller. Gönül giþesine gelince dürüstler geçer.
Taviz yok her türlüsünden hýrsýza, kolaysa geç kapým burda. Gönlüm taþdan heykeldir amma, kilidin anahtarý elimdedir sanma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemal Demiratar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.