cılga yol hikayeleri

gök kubbeyi taþa tutsan bu kadar yýldýz yere dökülür mü
sanki karanlýklarýmýzý mý silecek
bu daðlara bu kadar ateþ böceði ekilir mi



zöhre ebemin dili keskin
yol azýðýmýz onda
ne kadar da hain kamer bu gün
yarýmýn da yarýsý
ziyasýz her çalý,bir ejder yavrusu


el alem,aþtýlar orta daðý
kurtlar pusuda,itimiz bile yok
dinamit götürüyoruz sanki duvarlarýmýza
hep arkalara düþüyorum
dürtüp duruyorlar el kadar uþaðý



cizlavetim ayak bileðimde prangalar gibi halka
pýtraklarýn her biri ciðerimde oynamakta
mavi defter kabýndan yapmýþým
kopuk uçurtmamýn ipleri bende
bir ucu cennette babamýn ellerinde



keþke tam olsaydý ayakkabým
dolardý içine hüneri
çakmak taþý kayalarýn
arþa çýkarken çýðlýklarý öteki bebelerin
neden ben hep sessiz aðlarým



oba kýyýsýnda damýmýz,çökmüþ ortasýndan
mertekler talanda,hezenler çürük
bu yaban yollarýnda damýmýzdan önce döküldük
koyunlarýn arasýna girin dedi nenem
bir yaðmur baþladý
inceden,inceden











kasým
Sosyal Medyada Paylaşın: