TEMBEL GÜLÜMSEME
Ateþlerin arasýnda bulduðum küllerin
Gökyüzünde aradýðým sonsuzluðun
Nadide bir sihriydin
Rüzgarlardaki acýmasýzca savurmalarýn
Küçük bir tanesiydin
Baharýn hunharca gülüþmelerinin
Arasýnda kalan sitmemlerimdin
Ýþte tembel bir gülümsemeydin
Sessizliðin sensizliðiydi beni delirten
Sen böyle her þeyin sebebiydin
Sevgimin son çýrpýnýþlarýmýn
Ayak direten mücadelesiydin
Ya da sadece yanýldýklarýmýn
Yüz kýzartýcýsýydýn
Yorgun ve ýsrarlýydý sesin
Yaþlý bir adamdaki çocuk tebessümü gibi
Samimiydin, benimdin
Kitaplarýn yaprak kokusu gibi
Okuyordum nefesimde kokularýný teninin
Sendeki son hýçkýrýk misali
Hiç bilemediðimdin
Anidendin
Terkedilmiþ sensizliðimdin
Son denemeyecek engellerde
Ýmkansýzlýðýn en þirin haliydin
Kaldýrýmlardaki ayak seslerinde
Üþengeç ama gürültülüydü adýmlarýn
Kimsesizliðin aðlayýþlarýnda
Tembel bir gülümsemeydin
Burcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.