KEDERİME GİDERİM
Yazdýn çizdin aþk vardý gönülden Mevla’ya
Sonra bir þeyler deðiþti daldýn sanal rüyaya
Bir anlamdý kuvvetlendi hissiyatlý bir akým
Düþtü gönül hanene þimþek gibi bir çakým
Bir anlam verememiþtin kabullenmek zordu
Ýhtiyatlý davransan da dilin kalbine sordu?
Cevap yoktu aslýnda var olan da bir gerçek!
Sýzlayan bir yaraydý, el çek tabip,sen elçek
Ýþi oluruna býraktýn kendinle yüzleþip
Göz göze gelmemiþtin, enteresan ne garip!
Bürünsen de söz zýrhýna kuþatýlan bir kalpti
Cehlimin tapusu diyerek: imzayý atýverdi
Zaman zaman gerildik kesildi sohbetler
Kýzgýndý cümleler ama gönül nöbeti bekler
Beklentisiz bir sevgili, daha karþýdan ne bekler?
Deðil miydi,mutluluk niþanesi bahar ve kelebekler?
Boþ durmadýn bu arada iðneledi sözlerin
Seviyordun hakareti,sabýr dedi: gözlerim
Bir aktristin sözlerine,mevzu bahis gösterin
Hatalarým olsa da,ben;inanç yüklü bir erim
Seni Rabbime emanet eder,kederime giderim
Yusuf Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.